Αν όμως εγώ έχω ένα σταθερο αριθμό BTC που ξοδεύω κανονικά χωρίς να τα μετατρέπω σε δολλάρια, ευρώ κτλ πως ορίζεται η υπεραξία;
Από την ποσότητα των πραγμάτων που μπορώ να αγοράσω;
Το ίδιο ισχύει και με άλλα νομίσματα και αν ναι τι γίνεται με την υποαξία των φιατ;
Γιατί αν φορολογείται η υπεραξία όταν το BTC χρησιμοποιείται ως νόμισμα για πληρωμή, γιατί να μην φορολογείται και η υποαξία (υπό την έννοια της φοροελάφρυνσης) των άλλων νομισματων;

Όλα αυτά τα ρωτάω μέσα στο πλαίσιο των τελευταίων εξελίξεων γύρω από τους issuers και την Wavecrest. Οι debit κάρτες στηρίζονται σε issuers και προφανώς δεν λύνουν το υπάρχον πρόβλημα του τραπεζικού καθεστώτος. Ένα ανεξάρτητο μοντέλο πληρωμών στηριζόμενο σε ίσως gift-cards-like λογικές θεωρώ ότι ίσως ανεξαρτητοποιούσε την πληρωμή με BTC από τον έλεγχο των τραπεζών και ίσως οφελούσε και εμάς από φορολογική άποψη.

Αλλά τα θέτω αυτά προς συζήτηση καθοτι δεν εχω όλες τις γνώσεις και εδώ μέσα ξέρετε πολλά και καλά.

ΥΓ. Εννοείται ότι θεωρούμε ότι γινεται δήλωση της κάτοχης BTC όταν αυτη ζητηθεί (π.χ. στο περιουσιολόγιο) καθώς και αποδεικνυεται η αγορά BTC με βάση εισόδημα/καταθέσεις/κτλ. αν ζητηθεί σε έλεγχο. Εδώ αναφέρομαι στη φορολογία της υπεραξίας όταν τα BTC δεν γίνονται έμβασμα ή ανάληψη μετρητών ή exchanged σε άλλα νομίσματα μέσω crypto debit cards.