Biz Türkler bir bankacılık, para konularından bir de denizcilik faaliyetlerinden çok geride kalmışız herhalde. Yaşayış tarzımızdan dolayı bu alanlara çok geç girebilmişiz.

Bankacılık ile ilgili bir yazdı da aklımda kaldığıyla;

tapınak şövalyelerinin en büyük gelir kapısı da bu bankacılık faaliyetleriymiş. o dönemde yollarda çok fazla eşkiya olduğu için Avrupa'dan Kudüs'e veya başka bölgelere giden hacılar veya yolcular yola çıkmadan önce bunların dükkanlarına gidermiş. Bütün parasını vererek bir kağıt parçası alırlarmış. o dönemin seneti veya banknotu artık nasıl derseniz. Hedef şehre ulaştıkları zaman da bu seneti vererek altınlarını alırlarmış. Tabi bunun karşılığında belli bir komisyon öderlermiş. Yolculuk yapanların çoğunluğunun şehre ulaşamadığı düşünülünce paranın çoğunluğu şövalyelerde kalırmış.