Sevgililik durumunda bile kadının okumasını, iş sahibi olmasını, herhangi bir işte tutunup az çok ayakları üzerinde durmasını istemeyen ve engelleyen normal bir şekilde normal bir olaymış gibi dikte edip kadına başka bir seçenek bile bırakmayan çok insan gördüm çok dinledim. O bir aylık evlilikler dediğiniz olaylar öncesinde fazlasıyla böyle şeyler barındırıyor. Bu coğrafyada kadın ezilmeye hor görülmeye alışık olduğu, aileden çevreden böyle görüğü için aksine hakkı olduğunu böyle bir insanla devam etmemesi gerektiğini bile düşünmüyor. Gerçekten kötü niyetli para nafaka vs. onun için evlenen yok mudur vardır elbette. Orada da hayatınıza alacağınız insanı tanımak nikah masasına oturmadan zaman geçirmek gerekiyor. Görücü usulu tarzı tanışmalar veya 3-5 ayda yapılan evliliklerden kaçınmak lazım her iki taraf için de. Ama bu hayatta var olmasını engelleyen psikolojini ve ezilmişliğini kullanan ve ondan sonraki hayatına da sizin deyiminizle ''özgür'' şekilde devam ettirmesini engelleyen adamlardan alacağı paraya ne yazıkki tamah etmek zorunda kalıyor kadınlar. Söylenen 1000li rakamlardaki nafakalar emsal davalardır muhtemelen, hakimin bu kararı vermesinde yukarıda saydığım nedenler gibi bariz çalıştırmama iş sahibi yapmama gibi şeyler etkili oluyor. Yoksa çokca yakından gördüğüm 25,30 yıllık evlilikler sonrası 300 tl kadarını ancak alıyor kadınlar