Memurum ama kendimi 2 aydır batmakta olan esnaf gibi hissediyorum. Alacaklarımı alamıyorum, borçlarımı ödeyemiyorum. İlk kez banka hesabımda eksi değere düştüm. Pazartesi elektrik faturasının otomatik ödemeyle çekme günü, inşallah çeker de bir de onun faizini ödemek zorunda kalmam. Her ay 10.000 Japon Yeni değerinde yatırım yapıyordum ufak tefek şeylere. 5 yıldır kullandığım telefon ansızın ölünce ilk kez o paraya da dokunmak zorunda kaldım. Neyse Durum kötü ama maaş ve alacaklarım ile birlikte bu ay elime geçecek paralardan 20.000 Japon Yeni kadar yine artırmayı düşünüyorum. Bir işte çalışmaya geçen sene başladım, dolayısıyla ufak tefek yatırım yapmaya başlayalı daha bir yıl oluyor. ilk kez böyle bir küresel kriz ile karşılaştım. Önceden biriktirmeyi düşündüğüm parayı Tefas'daki yatırım fonlarından filan alırdım azar azar veya Japon Yeni, Dolar, Altın'a bölüp yatırırdım. Ortalama enflasyonun biraz üzerinde karım olurdu, kafam da rahattı. Şimdi her şey allak bullak oldu. Yine yatırımlarımı farklı şeyler arasında bölmeyi düşünüyorum ama neye ağırlık vereceğim konusunda kararsızım. Hangisinden daha fazla alsam, Japon Yeni mi alsam, Dolar mı, altın mı, hazır düşmüşken Tefas'taki yabancı hisse senedi fonlarından mı daha çok alsam yoksa birikim hesabında tutup ani olaylar karşısında elimde koz olarak mı tutsam parayı karar veremiyorum. (Bu arada Japon Yeni ne alaka diyebilirsiniz. Türkiye'de çalışsam da en büyük hayallerimden biri Japonya'da yaşamak bu yüzden Japon Yeni bazından bakıyorum genellikle para konusuna.) Yokluğu ayrı dert, varlığı ayrı dert paranın. Şeytan diyor ki hepsine Japon Yeni al, kafan rahat etsin.