“babam öldü ama hala sahneye çıkarım yavşaklığına asla inanmam. önce insandır önemli olan, oyun değil. ben babam ölürse sahneye filan çıkmam, kıçımı yesin herkes. bu kadar içini yakan bir şey varken ‘çok üzgünüz ama show must go on’ demek, bırakın bu işleri yani. rolümden etkilendim diyen aktör iki şeydir; ya yalancıdır ya ruh hastası. hemen tedavi olması lazım. oyunculukla ilgili her şeyi o efsane sanılan detaylardan ayırmak gerekli. oyuncular, ustalık sahibi olmadan efsane sahibi olmaya çok meraklıdır. işini iyi yap, efsaneleri unut. artık sinema ve televizyon gibi araçlar sayesinde kimin nasıl oynadığını herkes görebiliyor. eskilerden ‘çook iyi oyuncu’ olarak hatırlanan birçok oyuncunun aslında çok kötü oyuncular olduğuna eminim. oyuncuların çoğu yavşaktır genellikle...”

haluk bilginer