Bu hayatta çok çalışan kısa, az çalışan uzun yaşıyor gibi geliyor bana. Etrafıma bakıyorum; kimisi çalışa çalışa ömrünü yemiş, kırk yaşında saçında bir tane siyah kalmamış, dede gibi görünüyor. Kimisi ise az çalışmış, rahat yaşamış; yetmiş yaşında hâlâ dinç, sosyal hayatına devam ediyor. Fizik ve sağlık yerinde.

işçi karıncanın ortalama ömrünün 45-60 gün olmasına karşılık ağustos böceğinin 2 yıldan 17 yıla kadar ömrünün olması gibi.

Kurumsal hayatta da aynı manzara var. İhtiyacı olmadığı halde işkolikleşmiş, kendini yıpratır derecede çalışan beyaz yakalar görüyorum. Hayatlarının merkezinde iş var; ne aile, ne sosyal hayat. İşlerini elinden alsan, bir anda boşluğa düşüyorlar. Böyle yaşayanların daha çabuk yaşlandığını, daha kalitesiz ve kısa yaşadıklarını gözlemliyorum.