zenginlik hayali herkesin aklında olabilir, bunda sorun yok ama gerçek şu ki herkes ferrari’ye binemez fakat herkes belli bir noktada finansal özgürlüğe ulaşabilir.

bugün maaşının yarısından fazlasını kiraya veriyorsan aslında başkasının servetini büyütüyorsun. bu yüzden ilk hedef kira yükünden kurtulmak olmalı. birkaç sene sabredip ailenin yanında yaşamak ya da daha uygun bir eve geçmek uzun vadede çok daha büyük bir rahatlık sağlar.

çünkü özgürlük önce gider kalemlerini azaltmakla başlıyor. ondan sonra diğer hayaller, arabalar, tatiller zaten daha gerçekçi hale geliyor. küçük adımlar zamanla büyük fark yaratıyor.

bazı arkadaşlarım var. bir sey soyluyorum ben x yil bekleyemem diyor. cebine kalmayan hiçbi para insanin kendisine ait değil ki. bi insanin bile bile, ~68 yaşına kadar köle olmayı ve emeklilikte sürünmeyi planlaması (daha dogrusu hiçbir şeyi planlamaması) bana garip geliyor. 45’imden sonra patronmuş, vekilmiş, müdürmüş kimseyi tanimam amk.

yatırım yapmak şart oğlu şart.

ihtiyac > uçuk hayaller